Echo nieuwe tijd

Daar liep ik dan op mijn slippers, bewapend met een boodschappenbriefje en een tas vol lege flessen. Op weg naar de buurtsuper. Net op het moment dat ik de paal passeerde was het klokslag 12:00 en sprong de hoorn aan. De maandelijkse test van het landelijke luchtalarm vulde de publieke ruimte. Ik schrok mij het apezuur en liet pardoes de tas vallen. Glaswerk aan gruzelementen, naar die 3.15 eurocent kan ik wel fluiten. Hoeveel db produceert die overmaatse vuvuzela eigenlijk, instant doof raakte ik volledig gedesoriënteerd. Kunnen 'ze' er niet een oorvriendelijk ringtone inzetten.

Het alarmsysteem stamt nog uit de tijd van de Koude Oorlog. Je weet wel die warme clash tussen de commies en de zakkenvuller. Om ons te waarschuwen dat de rooien komen. Slim getimed zou het bezoek mij in ieder geval erg ongelegen uit zijn gekomen. Moest nog van alles en nog wat in huis halen. Denk overigens niet dat de gemiddelde Rus onder de indruk zou zijn geweest van mijn slippers en het geheimschrift op een memopapiertje. Gelukkig was het loos alarm.

De wereld ziet er tegenwoordig heel anders uit. De zakken zijn inmiddels vol of juist volledig leeg. En de commies bleken niet doof voor change en produceren en-masse wereldproducten tot ze rood zien. Tegenwoordig moet de nationale toeter ons vooral waarschuwing voor algemeen onheil van om de hoek. De geluidstest is sinds een paar jaar weer maandelijks. Je zou er haast wat van gaan denken …klote Maya's, wie weet wat ons nog te wachten staat.

Na een paar minuten machteloos aan de grond genageld te hebben gestaan, hervond ik mijzelf weer. Een nagalm – die je zelfs in de grootste concertzaal niet meer meemaakt – weerklonk in de verte. Raar want dat doet ie anders nooit. Wat bleek, in de regio 023 was men een beetje verlaat. De bediener van de knop, het systeem blijkt handmatig, was vertraagd. 'Brug open, lekke band, alle lichten stonden op rood' – we zullen het wellicht nooit weten. Wat zal de Haarlemse bevolking geschrokken zijn. Je ziet het voor je, gillende moeders met huilende kinderen op de schouder rennend door de straten, mannen die naarstig op zoek gaan naar hun knijpkat, waslucifers en rampenkit. klaar om te overleven.

Het viel mee, burgernet twitter was er binnen no-time bij. Iedereen haalde opgelucht de schouders op en vervolgden. Waar zouden we zijn zonder onze smartphone, made in China.