Pagina's

woensdag 27 februari 2013

Is er weer hoop voor winkelcentrum IJmuiden?


Gepubliceerd op Dichtbij.nl/Kennemerland

Het schiet maar niet op met het winkelcentrum van IJmuiden. En dat terwijl ik vorig jaar nog een veelbelovende volkspeiling in de mailbox kreeg, over vier varianten voor de omvorming van het winkelgebied in het centrum van IJmuiden.

Themapleinen en een waterloop moesten de boel gaan opvrolijken. Een regiofunctie zou het gebied vervullen. En het door architect Dudok ontworpen hart – de wederopbouw na de rampzalige oorlogsjaren – moest uiteraard intact blijven.

Zat er even vaart in de plannen, lijken de partijen: de gemeente Velsen, de projectontwikkelaar en de plaatselijke ondernemers, er maar niet uit te komen. Het winkelgebied lijkt steeds minder te kloppen. Dat laatste kan iedereen overigens al jaren zien. De neuzen willen maar niet dezelfde kant op wijzen.

Met een beetje visie had men in mijn opinie van Oud-IJmuiden het centrum van de wereld – althans in deze hoek van de Randstad dan – kunnen maken. Met winkels, horeca en belevingsitems. De delta, het oude spoorgebied had zo rijp gemaakt kunnen worden voor een groot outlet-centrum. Zoals we nu weten verrijst die in Sugarcity, even verderop in halfweg. En ondertussen bouwt 'men' de heuvel aan de sluis vol met onverkoopbare en te dure huur woningen. Het uitzicht zal er best prachtig zijn maar het strand nog steeds onvindbaar.


Over visie gesproken, in het Visieplan 2025 spreekt 'men' over een boost voor de (IJmond)regio. Door meer mensen van buiten aan te trekken. Vooral zakenmensen en studenten. Een mooi streven want de regio heeft veel te bieden, naast natuur en strand zou techniek en innovatie hier prima een plek kunnen vinden. Een kloppend stadshart zou daar mooi bij passen.

Ondertussen is er afgelopen dinsdag 26 februari in de vergadering van Burgemeester & Wethouders een 'Voorontwerp bestemmingsplan IJmuiden Centrum' opgesteld. De HOV (Hoogwaardige openbaar vervoer) verbinding door de Lange Nieuwstraat ingetekend. Een vrij uitwisselbare bestemming voor horeca en detailhandel mogelijk gemaakt, en ruimte gecreëerd voor evenementen op het Velserduinplein en Plein 1945.

Dat klinkt in ieder geval veelbelovend. Er zullen echter wel weer inspraakrondes komen en er zal nog best wat wind door IJmuiden waaien voor de storm gaat liggen. Vandaag maakte de provincie Noord-Holland bekend dat ze in 2014 gaat stoppen met de draagvleugelbootverbinding tussen Velsen-Amsterdam. De waterbus die mijns inziens juist vorm gaf aan de ambities en mogelijkheden van het gebied. Ook daar zitten blijkbaar visieloze bestuurders. Jammer.


Paalpraat


Gepubliceerd op Dichtbij.nl/Kennemerland

Voorheen pakte ik de bus enkel als er geen Bob voorhanden was. Tegenwoordig maak ik, net als in mijn tienerjaren, weer regelmatig gebruik van het openbaar vervoer. En ik moet zeggen, dat ziet er heden ten dage best fraai uit. Niet meer van die lompe rijdende containers waarin het altijd te warm en vochtig, of juist weer veel te koud was. Nee ruim, schoon en zelfs op tijd.

Vind het wel voor de chauffeurs spijtig. Hebben ze zo'n mooie bus met alle toeters en bellen erop en eraan, mogen ze zelf haast niets meer doen. Althans, meer dan een beetje sturen, enkeltjes verkopen en vriendelijk zitten zijn, zie ik ze niet doen. Vroeger mochten ze naast een arsenaal kaarten verkopen, met dito muntjes schuiven en aan hun mini-kassaatje draaien, ook nog eens in een stoere microfoon de haltes brommen. Dit laatste wordt nu middels een vriendelijke vrouwenstem strak door de computer gecomponeerd.

Mijn oog viel op een blauw ding op het raam. Voorin de bus, waar je zowel voor als achteruit kan reizen. Net wat je voorkeur heeft in het gezellige zitje voor vier. Vroeger zat hier een sticker op het raam met de boodschap in de trant van of je de stoel voor de minder valide medemens wilde vrijhouden/maken. Ik drukte op de stopknop eronder en op de blauwe schotel lichtte groene led-lampjes op. Vreemd.


Als nieuwsgierig mens ging ik thuisgekomen op zoek op de Connexxion site naar de werking van dit wonderlijke mechaniek. Er was niets, nada, noppes aan informatie te vinden. Met veel moeite de vraag aan de klantenservice voorgelegd. De automatische bevestigingsmail repte over 15 werkdagen respons tijd. Het werden er gelukkig maar 5.

De knop is voor invaliden. Maar het product blijkt volgens de klantenservice te goed te werken. Bij de minste aanraking wordt het systeem – veelal onbedoeld dus – geactiveerd. Dit heeft de organisatie maar doen besluiten om de blauwe knop buiten werking te stellen of zelfs geheel te verwijderen. Dit roept bij mij allerlei vragen op: wat komt daar dan voor terug? En hoezo die blauwe kleur eigenlijk, is dat soms de kleur van zwangeren, invaliden en zeevarenden? En wat doen die groene enge lampjes? Weet de chauffeur hiervan? Waar is de info überhaupt te vinden?

Om eerlijk te zijn snap ik de logica van het hele systeem niet. Misschien moet ik ook niet overal met mijn vingers aanzitten. "Kijken doe je met je ogen" zei mijn moeder altijd al. Toch kon ik het onlangs weer niet laten. Bij de nieuwe haltepaal van het R-Net riep een roestvrijstalen knop aan de zijkant mij glimmend toe. "druk mij". En daar was ze weer, die vriendelijk computervrouw. Ritmisch begon ze uit een verborgen speaker de informatie op te noemen. 

Hé gezellig, zo samen bij de paal.


vrijdag 22 februari 2013

Kort door de bocht


Gepubliceerd op Dichtbij.nl/Noord-Kennemerland

Het was mij de week wel weer, ben hard toe aan de Vrimibo. Vier sollicitaties eruit gegooid en evenveel afwijzingen weer terug. Wekte men vorig jaar nog de schijn dat je kans maakte – ging er een week of meer overheen – krijg ik tegenwoordig veelal binnen een dag afbericht. Van een nijver werkende HRM-mer, de mazzelpik, kreeg ik zelfs op dezelfde dag s'avonds laat de standaardriedel, profiel… aansluiting… bladiebla, in de mailbox. Ook de trend om het aantal inzendingen te vermelden lijkt al weer te zijn overgewaaid. Maar hé, laat ik niet klagen, krijg nog steeds een reactie. Dat schijnt luxe te zijn.

Verder weer de nodige netwerkgesprekken gevoerd, virtuele en aan de koffie- en lunchtafel. Menig horeca locatie in de regio bezocht. F*ck, had ik nou maar gelijk de grote-koffie-test gehouden, had ik wat te bloggen gehad. Overigens best leuk om al die gesprekken in de marge te voeren, en kom nog eens ergens. Het is zaaien naar de toekomst, en de uitkomst onbekend. Je zal zien dat over een poosje alles tegelijkertijd loskomt en ik keuzes moet maken …althans, dat maak ik mijzelf wijs.

Ben erg visueel ingesteld, gek op beeld. Vorig weekend kreeg ik van een maatje 20 gig aan digitaal materiaal. Oude maar ook de allernieuwste movies. Leuk. Laat ik voorop stellen dat ik een aanschaffer ben van lp, dvd, tickets of hardcover boek. Kan ik het niet besnuffelen, ruiken en aanraken dan is het niet echt. En daarnaast ben ik simpelweg onbekend met de duistere wegen van het grijze circuit. Ook al ben ik van mening dat uitgevers hun kans hebben vershitterd, hun verdienmodel zwaar verouderd, doe ik er weinig moeite voor om dat ze na te trappen.

De laatste dagen heb ik een tiental films er doorheen gejaagd. Waaronder één met Koreaanse ondertiteling, de ander in 3D en in het Duits nagesynchroniseerd, en bij een derde kwam ik er halverwege achter dat ik hem al eerder had gezien. Gek eigenlijk dat bij overvloed de kwalitatieve waarde als een beursgenoteerd bedrijf lijkt in te storten. Een goede bioscoopfilm wil bij mij nog wel eens drie dagen rondzingen, terwijl van deze tien er geen één lijkt te beklijven. En er zaten best topfilms tussen.

Ik zal blij zijn als de voorraad op is en ik weer gewoon naar de bios mag. En gelukkig drogen de vacatures ook lekker op, hoef enkel nog maar tegen die ene aan te lopen die om de hoek ligt te rijpen. Voor nu op naar de Vrijdag-middag-borrel. Proost.



donderdag 14 februari 2013

HOV NEE


Gepubliceerd op Dichtbij.nl/Noord-Kennemerland

Als stedentrip liefhebber heb ik altijd veel aan de plaatselijke metro gehad. In no-time reis je vrij behaaglijk en snel door de tube van A naar B, om vervolgens als een stokstaartje te midden van de stadse dynamiek weer op te duiken. De aanleg van vrije busbanen voor HOV (Hoogwaardig Openbaar Vervoer) zie ik als een bovengrondse variant hierop. Het is vast een stuk goedkoper en praktischer aan te leggen dan al dat geboor in de Hollandse poldergronden. Liever zou ik overigens op de tracés, ipv die vierkanten moderne bussen, een gezellig trammetje zien. Maar dat zal de vooruitgang zijn.

Veranderingen in het openbaar vervoer brengt vaak lokaal nogal wat rumoer op gang. Zo ook in Velsen waar massaal HOV NEE wordt geroepen. Het stuk Schiphol-Haarlem CS ligt er al, en ondanks verzet ligt binnenkort in het verlengde hiervan ook de route door Haarlem-Noord. Doortrekken door Velsen is de volgende stap. En waarom ook niet? Het is ideaal om zo vlot en geriefelijk in de driehoek Schiphol-Amsterdam-Kennemerland te kunnen reizen. De wereld binnen handbereik van strand en sluis tot dam en vliegmachine.


Het tracé komt Velsen bij Santpoort-Noord binnen. Op een historische plek waar eeuwen geleden al door de eerste streekbewoners de oversteek tussen de Haarlemse en Bloemendaalse duinrichel werd gewaagd. Daar waar tegenwoordig de N208 de Hoofdstraat kruist heeft men veel voorwerpen opgegraven die de moerasgoden gunstig moesten stemmen. Strak de hoek om en vervolgens recht op de kopse kant van het dorp af, waar tegenwoordig een rijschool is gevestigd. Laten we hopen dat de chauffeurs het stuur stevig in handen houden.

De walviskaak die daar ferm met zijn windvaan uit het Sant steekt, moet wederom wijken. Eerder was hij al door die potsierlijke harddraverij paard van de Hotel Weyman rotonde verstoten. Mag hij nu weer terug het weiland in om als schrappaal voor koeien te dienen. Dat kon de aangespoelde Johannes – toen hij eeuwen geleden nog vrolijk in het IJ rond spartelden – toch niet vermoeden.

Ik snap het verzet wel hoor. Veranderingen zijn niet altijd leuk, zeker als de grote visie ontbreekt of belabberd wordt gecommuniceerd. En er zijn natuurlijk zat kritische kanttekeningen te maken over 70 miljoen euro voor 3 seconde tijdwinst, lelijke bussen, misplaatste bushokjes en trillende ramen. 

In IJmuiden denkt men een regiofunctie te vervullen, maar ondertussen vliegt en vaart de wereld vooral over en voorbij de kade. Ontsluiting van treinloos IJmuiden lijkt mij een goed plan en ik verwacht dat het de stad uiteindelijk meeneemt in de vaart der volkeren. Klink vast als een loeiende walvis in de woestijn, want ik zeg volmondig: HOV JA