Pagina's

maandag 23 juli 2012

Commercial Review


C1000 EK Pechvogeltjes

Je zult het vast niet geloven maar ik heb met voetbal, hoe nationalistisch gehyped dan ook, net zo weinig als met het doen van boodschappen. Daarom heb ik ook ditmaal weer mijn best gedaan om beide zoveel als mogelijk te vermijden. Onmogelijk natuurlijk, de oranjegekte was alom aanwezig en de koelkast moet worden gevuld.

Hoewel die piepende gelukvogeltjes van C1000 een beetje doen denken aan het speeltje van de hond - die hij dag en nacht ligt te herkauwen, moet ik toegeven dat hun vrolijke commercials de laatste tijd best waren te pruimen. Zelfs als je ze meerdere keren voorbij had zien komen. Door de horizontale programmering is ontsnappen imzappeble.



Het EK is alweer lang fade away - wie heeft er eigenlijk gewonnen? #dtv - maar de Groningse geest van C1000 grondlegger Jacob Fokke Schuitma waart nog duidelijk in de verkooppraatjes van de super rond. Met een ontboezemende nuchterheid wordt half Nederland in de voorgaande filmpjes opgetrommeld en in deze eind commercial wordt zelf even subtiel een onverwerkt trauma getackeld.

Het paard van Troje, virus Hollandaise, in de vorm van een plastiek plakdingetje. Je moet er maar opkomen. Het refereert in ieder geval prima aan hun slogan Slim bezig. Zou het LOI ook in het Noorden worden uitzonden? Konden we bij de vorige clips nog meedeinen, is het sluitstuk een genot om naar te kijken. En de voorpret vanwege het resultaat is er niet minder om. De epische lach aan het eind doet ut hem. Nog een hele sportzomer te gaan. Ik ga nog maar even met de hond een blokje om, kijken of de bratwurst brokken al in de aanbieding zijn.




RTLZ Theater Tour


Het mag wat kosten zo'n promotiefilmpje. Zolang we maar niet te veel echte mensen inhuren lijkt echter het credo. Dus mocht in een donker achteraf hok een 3D specialist wel 43 reclamesecondes aan elkaar rijgen van de heren. Nou nou, diep in de pocket. Alhoewel het zal wel broekzak-vestzak zijn en blokvulling voor tussen de uitzendingen door. Het blijven handige donders.

Zwevende koppen, poppenkast letters, immers positieve diagrammen en een vlotte voice-over kwamen voorbij. Je waant je bijna in de wereld van Disney en Tim Burton. Ik zag vooral hoe de warmte van het theater professioneel de nek om werd gedraaid. Dat krijg je er van als je een clubje van bobo's een culturele kaalslag laat regisseren. Tel uit je winst.

Op de site staan nog geen data en locaties, en dat is misschien maar goed ook. Voordat je het weet ligt er de hele nacht een kudde verongelijkten op de stoep met 99% spandoeken. Toch wel lief van de zakenlieden dat ze het armlastige theaterwezen met een soort van unplugged tour een warm hart toedragen. Of zou dat ook een illusie zijn?

Nou heeft de Z zender op mij een vreemd soort hypnotiserende werking. Net zoals vroeger met het testbeeld - wie kan het zich nog herinneren - als je snakkend naar een uitzending - van überhaupt iets - zat te wachten. Hopelijk hebben ze met de commercial de doelgroep bereikt, waar ik hoogstwaarschijnlijk niet toe behoor, want mij waren ze binnen de eerste secondes allang kwijt... Zzz



Krasloten Briljant Zwart


Kijk dat is nou een commercial naar mijn hart, ook al ben ik een geboren verliezer als het om gokken gaat. Kort, krachtig en to-the-point. Ook al is het irri-spam van de bovenste plank. Het is best knap om In amper 15 seconde een kloppende boodschap over te brengen. Alsof je een abri-poster voor op een postzegels ontwerpt.

Zo zit je naar een suffe kamer te kijken met al de mogelijke stoffige ingrediënten - retro meubelen, schemerlamp, cactus, oldscool auto voor de deur - kom je via een fantastische slide-over, krassend in vorm en audio, midden in het oerbrein terecht. Een zwarte crib die kleurt door een hoge graai factor. Wat moet ik er verder over zeggen, zelfs de cameravoering was kort en magnifiek. Chapeau, champagne of zo iets.

Ik ben weg, even naar de plaatselijke sigarenboer. Mijn geluk voor de 1000ste keer beproeven. Hmmm, misschien moet ik voortaan toch eens wat geconcentreerder naar RTL-Z kijken. Steek ik er wellicht nog eens wat van op.


14 juli 2012 gepubliceerd op het Nederlands Media Netwerk


Geen opmerkingen:

Een reactie posten