Pagina's

maandag 4 april 2011


Duurzame crossover!?
Even voor de duidelijkheid, meer dan 25 jaar met letters en papier knoeien doe je natuurlijk niet zomaar, maar vooral met veel liefde en plezier. Daarnaast ben ik al sinds mijn kinderjaren gek op ICT en gadgets. Ik heb een kast vol boeken en een kist vol computers; kabels; opladers; telefoons en dies meer. Ik kan vast meedoen met de komende Teylers Museum tentoonstelling 'Gadgets & Games'.

De grafische branche waarin ik werkzaam ben lijkt stoffig maar is een vooruitstrevende tak van sport, techniek en creativiteit gaan hand in hand. Recyclen is al jaren de norm, net als maatschappelijk ondernemen en oog voor de environment, lokaal alswel duizenden kilometers verderop. Plastiek verzamelen deed ikzelf al ver voordat de Plastic Heroes ten tonele verschenen. 80% van het papier wordt hergebruikt, bossen streng beheerd (www.papierenkarton.org) en de meeste chemie (inkten e.d.) is het gebruik van sterk teruggedrongen, wordt gerecycled en/of is tegenwoordig zelfs biologisch afbreekbaar.

Vol overtuiging, en vooral zonder discussies worden kekke gadgets omarmt. Leuk en soms reuze handig, en we willen natuurlijk niet als eeuwige kolenschepper te boek staan. Maar het stoort mij mateloos als het gelegenheidsargument 'duurzaam' op tafel wordt gebracht. Zo ook in het verhaal van Inge Crul in het VNG Magazine.

Voor het gemak lijkt maar even te worden vergeten hoeveel datacentra er 24/7 staan te snorren om internet überhaupt in de lucht te houden, of de noeste energie slurpende arbeid – vaak in achtergestelde gebieden – om allerlei vreemde en zeldzame grondstoffen te winnen. En dan heb ik het nog niet eens over de afvalstroom gehad van die binnen no-time technologische ingehaalde gadgets die onder erbarmelijke omstandigheden ver weg en provisorisch door weet-niet-wie worden ontleed.

Mooi natuurlijk dat gemeenten efficiëntie en kostenbewustzijn nastreven maar ook over de andere ingebrachte argumenten is wel wat te zeggen. Zo is het bezuinigen op loonkosten natuurlijk een verschraling van je facilitaire dienst. Je bezuinigt lokale diensten weg om de cashflow te verleggen naar technologie die aan de andere kant van de wereld wordt geproduceerd. De prachtige iPad is, in tegenstelling tot een eReader, eigenlijk gewoon een LCD scherm met een backlight. Daar uren naar kijken is tamelijk vermoeiend en of het uiteindelijk zo gezond is moet de tijd ook nog maar uitwijzen. Daarnaast ligt de digitale informatie natuurlijk nog voordat je je jas aanhebt al op straat, de privacy is ver te zoeken, en kan 'iemand' de laatste versie gewoon centraal vervangen. "Heeft pietje of klaasje dat gisteren nou niet anders gezegd?" Dikke kans natuurlijk dat de waan van de dag zich nog meer aan het besturen gaat opdringen, en of dat nou zo wenselijk en efficiënt is is ook nog maar de vraag waar men zich wellicht nog maar even over moet bezinnen. 

Bron: Trouw.nl

Bron: Blog Media & Passie