Afgelopen dinsdagavond hield Stichting Santpoort een informatiebijeenkomst in t' Mosterdzaadje. De stichting is voor het behoud van landschap, cultuurhistorische waarden en het dorpskarakter van Santpoort en omgeving. Ja een hele mond vol. Maar blijkbaar niet helemaal zonder succes want het zaaltje was afgeladen. Het beloofde een prikkelende avond te worden.
Wat wil namelijk het geval: de Bosbeekschool voor basisonderwijs schijnt uit zijn voegen te groeien, althans dat beweert het schoolbestuur en de directie. En dus hebben ze hun oog laten vallen op het laatste resterende vrije grasveldje in het dorp – de groene scheg – om daar een prachtige gelijkvloerse nieuwbouw te gaan verwezenlijken. Dat is tenminste het plan van de betrokkenen.
De groene scheg is het grasveld tegenover het station Santpoort-Noord. Je vindt er een skatebaan en een visvijver met een ruisende waterloop waarin menig buurtkind zijn eerste dam heeft gelegd. Het veld is een plaatselijke hang-out voor skaters en een ideale stek voor menig hengelaar. Het grasveld zelf wordt regelmatig gebruikt door sporters, grasliggers, wandelaars en recreanten. Spontaan wordt er nog wel eens door groepjes een balletje getrapt. of een vlieger opgelaten. Waar zie je dat tegenwoordig nog?
'Men' gaat voortvarend te werk want inmiddels is de groene scheg – tot verbazing van velen – tot voorkeurslocatie uitgeroepen. Al langer lijkt er latent de ambitie te bestaan om hier te bouwen en wordt er vrolijk aan het bestemmingsplan gemorreld. Het staat dan ook natuurlijk prachtig op de politieke cv als je wat zichtbaars en maatschappelijk relevant hebt weten te verwezenlijken. Tunneltje hier, een bruggetje daar, en wie weet wordt er nog eens een straat naar je vernoemt …of wellicht zelfs een heel schoolplein.
Ondertussen blijft men vooral vaag en worden de besluiten klaarblijkelijk uit de losse pols gedaan. De school loopt al jaren leeg – een trend in Nederland – maar waarschijnlijk tovert het schoolbestuur binnenkort een fantastisch plan uit de hoge hoed en gaan er drommen gezinnen zich in het dorp huisvesten. Busladingen verwacht ik met een flierefluiter voorop.
In het zaaltje liepen de gemoederen op. Een boze moeder, een bezorgde bewoner …de aanwezige politici hielden zich verstandig op de vlakte terwijl de argumenten en vragen door de lucht vlogen. De meneer van de OPOIJ (Stichting Openbaar Primair Onderwijs) had het een stuk moeilijker. Terwijl hij enkel maar was gekomen om te luisteren werd hem het vuur stevig aan de schenen gelegd.
Aan het eind van de avond, na een overload aan informatie en vluchtige gesprekken over en weer, was ik nog steeds weinig wijzer. Gelukkig komt er een vervolg volgende week woensdagavond 31 oktober om 19:30 uur in Cafe de Wildeman. Zo'n naam beloofd wat voor een goed gesprek. Dus wilt u ook blijven dwarsliggen – in het gras bedoel ik natuurlijk – meepraten en/of een mening ventileren. Komt allen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten