In deze week steken de kerstmarkten als paddestoelen de kop op. In Haarlem in Anton Pieck sfeer en elders vooral in het traditionele opgetuigde steekgroen en lichtjes. In Tuincentrum Osdorp hebben ze naast herten en beren, in miniatuur een compleet Tiroler dorpje opgetuigd met erboven een gondellift voor de kids. Bij IKEA koop je (in Haarlem inmiddels uitverkocht, red.) voor 1 euro – vast incl. handleiding en versierplan voor dummies – een echte Julofferfestbøm. Althans je betaald 20,- en krijgt de korting pas bij aankoop in januari terug. Slim plan, zullen de groenverkopers van op de hoek niet leuk vinden. Maar die kraaien intussen iets over kwaliteit o.i.d.
Santa Claus is ook in Velsen gearriveerd, want ik zag Santa's taxi richting het Noorden voorbij schieten. Als ie maar niet vastloopt bij het Noordzeekanaal. Alhoewel hij er natuurlijk gewoon overheen vliegt, en gelukkig wordt volgend jaar eindelijk de Velsertunnel aangepast. Het eerste krantenwijk lopertje met nieuwjaarswensen heeft zich ook al aan mijn voordeur gemeld. Beetje vroeg maar zal gedacht hebben "dit jaar blijf ik de oplichters voor". Met een beetje mazzel wordt dit een nieuwe trend en beginnen ze uiteindelijk al ergens in juni met dit kweeïge gedoe aan de deur.
Door een familiefeestje in het Philharmonie café Beinum – waar zowaar ook gewoon popklassiekers uit de boxen schallen – verkeerde ik de dag erop nog in hogere sferen. Vast een glühweintje teveel. Een mooi moment om het hangende toilet, waar een constante waterval een acuut probleem vormde, onder handen te nemen. Na een halve dag slopen en analyseren toch maar eens advies bij de plaatselijke onderdelenboer ingewonnen. Daar waar je normaliter bij de bouwmarkt met een compleet nieuwe pot de deur uit loopt was ik nu klaar met een simpel rubbertje à 3 euro. Je bent even bezig maar hij hangt weer helemaal klaar voor de feestdagen. Gelukkige konden we voor de broodnodige ontspanning ook nog tussendoor op AT5 live kijken naar dé deur bij Ajax… zucht.
Dinsdag kregen de straatjournaal-verkopers ineens heftige concurrentie – broodroof – van heuse journalisten. Normaal zijn ze met geen stok de straat op te krijgen maar nu stonden ze gebroederlijk vooraan om actief voor hun rechten op te komen. Daar is het laatste woord nog niet over geze… geschre… op internet geplempt. Want er ontstond spontaan links en rechts een heftige online discussie tussen voor- en tegenstanders. Gezellig die communicatietijgers, altijd in voor een potje polemiek. De partijen benne er overigens binnen een dag uit. De cao inkt kan gaan drogen, de persen draaien door en we kunnen massaal naar de gevulde internetclouds blijven staren.
In aanloop naar de woensdag kwam bovenmeester.nl prof.dr Robbert Dijkgraaf langs om uit te leggen dat het bijnaaaa gevonden Higgs deeltje het synoniem is voor soort alom aanwezige pudding …Ooo komen we daarom zo moeizaam van de bank. Op woensdag zelf bereikte ons het nieuws over het falen van het verbod op ritueel slachten, de zucht om een Vettaks en dat de Iceman vooral beschikt over bruinvet. Zou er soms een wetenschappelijk verband zijn?
Met een forse kluit worden we inmiddels het riet ingestuurd, en zit het landelijk 130 km cruisen er voorlopig niet in. Men gaat vanwege de ganzenplaag, Schiphol met olifantsgras aan het zicht onttrekken. Dat zal ze leren, of minimaal weren ...die ganzen bedoel ik dan. En laten we hopen dat we niet een nieuw probleem hebben geschapen. Na de algen en zeewier een nieuw groen eureka moment. Waren die ganzen overigens maar een delicatesse, dan was het probleem waarschijnlijk al eind december opgelost.
Een lokale deceptie was de diefstal van een roestvrijstalen glijbaan bij de speeltuin van de Ymond-wankers. Daarnaast speelde de discussie in Haarlem weer op over Hét Been en de foeilelijke Kenau. Maar wat zouden we ons druk maken, want zolang de metaalprijzen stijgen lost dit probleem zich in de loop der tijd vanzelf wel op.
Het Groot Dikthee der Nederlanden werd ondermeer door de Haarlemse Marret Kramer gewonnen. Zie je wel dat we hier het goeist Nederlands braken. Regelmatig valt het H-woord deze week om, dus maak uw borst maar nat. En gaat eindelijk – ditmaal helaas zonder taartjes of broodjes haring – Velsen.vandaag.nl van start. Allemaal niets met elkaar te maken, maar het is maar dat u het weet.
Op naar een nieuwe week maar weer, wat opvalt en in petto heeft.
Vorig weekend struikelde ik nog links en rechts over de zwarte pieten en de Amerigos. Wegen en kades geblokkeerd, pepernoot regens en olijke blikken. Tot in de vooravond onrust op straat en gebonk op de ramen. Een week later kijk ik terug, misselijk van de speculaas en chocolade. Dat verhoogd in ieder geval mijn empathische gevoelens voor Matthijs van Nieuwkerk, die door een griepaanval de show spontaan moest verruilen voor de kleinste studio. Het voegt een nieuwe dimensie aan reality tv toe, samen beroerd onderuit.
Jullie hebben het afgelopen dinsdagavond toch allemaal wel gezien hé! De nieuwe serie van de vpro, 'NL van Boven'. Beelden en indrukken van hoe we gezellig op elkaars lip zitten en het toch prettig toeven is in deze schijnbare chaos. Nederland is prachtig, ook vanuit deze hoek.
Hoewel de temperatuur nog goed voelt waai je langzamerhand uit je hemd. Dus haal de ijzers maar vast uit het vet want de winter lijkt eindelijk het land in te rollen. Het is wel prettig dat over een paar weken de hoeveelheid daglicht alweer toeneemt. En ook onze lekendominee van sterrenstof en aliens, Govert Schilling, lijkt daar naar uit te zien. Hij begon ineens 8 uur te vroeg 'Good morning Planet' te roepen. Wat bleek, Govert zit in Amerika, op een congres naar Aarde 2.0 te turen.
U moet weten dat we de mazzel hebben dat onze blauwe planeet haaks op de zon als een tol staat te spinnen. En we aan die wiebelende as onze seizoenen te danken hebben. Op de meeste planenten is de keus namelijk doorgaans beperkt tussen bevriezen of grillen. Net wat je voorkeur is.
Kepler 22b, de tweemaal zo grote nieuwe Aarde, staat 600 lichtjaar weg maar bevindt zich gelukkig wel in de bewoonbare zone. Mooi, ik zet ondertussen de elektrische open haard even een graadje hoger, gezellig het kan weer.
Naast het redden van de Euro was het ook de week van de saaie bankencrisis verhoren. Erg belangrijk, schijnt. Het is dat de poppetjes af en toe bewogen anders was er van "live" uitzending maar weinig te bespeuren. Die arme Pino moest er zelfs met zijn gedichten en pakjes voor wijken. Schande. Eigenlijk zou het andersom moeten zijn, laat die bobo's maar eens een weekje verplicht naar Sesamstraat kijken. Wellicht levert dat eens een verhelderend inzicht op.
Grootmeester Cruijff kwam ook (alweer) in de media langs en bezocht zelfs noodgedwongen onze regio. Terwijl aan de andere kant van Europa op bizarre wijze het sportieve lot van Ajax werd beslecht.
Ikzelf was afgelopen week erg bezig met het CBR en dan specifiek met het project 2toDrive. Eigenlijk is het oud nieuws, en het is u vast ontgaan. Maar onlangs is de eerste 17 jarige geslaagd voor zijn autorijbewijs. Dus ziet u eerdaags een puber achter het stuur die u nog geen fles lauwe spiritus durft te slijten, en zit er een volwassen persoon naast, niet schrikken en gelijk 112 bellen. Het is een officiële proef.
Full speed gaat de Telegraaf Media Groep inzetten op POR (print, online en radio). Dat ziet er veelbelovend uit. Minder enthousiast was ik over de Sanoma Media verrichtingen, en hoe ze in amper 16 weken hun populaire Web-log community om zeep hebben weten te helpen. Directeur Michiel Buitenlaar trekt dan wel het boetekleed aan maar ook van de week was het na de laatste update nog niet rond. Alles is een ratjetoe en foto's zijn nog niet te uploaden. Daarnaast hebben ze in Amerika een aantal Wordpress-Light-Theme's laten vervaardigen en deze blijkbaar ter plaatse laten vertalen naar Oud-Hollands. Zo werd 'Share This' vertaald in het grappige 'Deelt Deze'. Of zou het soms een knipoog zijn naar onze zuiderburen, want daar zit in het licht van de eenwording misschien nog wel een groeimarkt voor Sanoma.
De week werd verrassend afgesloten door een oprisping in de discussie rond het Houtmanpad. Wel of geen asfalt en een koehandeltje met autowegen en tunnels. Voor- en tegenstaanders of was het nou juist andersom. Ik heb maar een pontje voor op de Brouwersvaart voorgesteld. Als we dan toch bezig zijn met verwarring zaaien.
Op naar een nieuwe week, wat opvalt en in petto heeft.
Toen ik wat jaren geleden tijdens het traplopen pardoes tegen de spreekwoordelijke handschoen van Mohammed Ali aanliep, de sterrenpracht in al zijn glorie voorbij schoot en ik al wankelend naar lucht hapte, drong het tot mij door dat ik roofbouw op mijn lijf had gepleegd. Sporten is voor dommen, mijn aangeboren atletische lichaam had daar geen tijd voor. En ik had overigens van alles al eens uitgeprobeerd, van ballen, bikes tot aan waterballet. Ongetraind bleek ik iedere keer de derde plek met gemak te kunnen scoren. Dus waarom zou ik mij druk maken voor wat klatergoud of een zilverling.
Toch maar een afspraak met mijn nichtje gemaakt, want die doet iets in sport. Op het voorafgaande intakegesprek bleek het antwoord op de vraag 'wat doet u het liefst?' niet het goede antwoord 'meelallen op een barkruk in het enige rookcafé van Haarlem' te zijn. Jammer, want ik zong er altijd naar lieve lust mijn longen uit het lijf.
Op naar de conditietest, 9 minuten peddelen op een nepfiets. Dat moet een makkie zijn want doorgaans loop ik in 11 minuten de coopertest. Halverwege de test brak het klamme zweet mij uit. In mijn beleving moet iemand stiekem een dynamo – die de complete wereld van stroom voorziet – tegen het vliegwiel van de hometrainer hebben aan gezet. Na 6 minuten hield ik het verzuurd en uitgeput voor gezien. Hoogtijd voor een trainingsplan want er was vooral iets niet ...conditie.
Jaren later blijk ik na een intensief programma, en met gaandeweg de nodige schema aanpassingen, nog steeds geen toptalent. Maar vertil tegenwoordig gerust honderden kilo's en neem traptreden per twee. Hoewel het bankhangen met een natje en een droogje nog steeds aan mij is besteed.
Mijn nichtje doet nog steeds iets in sport, of sterker nog ze ademt sport. Vorige week (1 en 2 december) werd ze middels een spoor van broodkruimels naar de Efteling gelokt. Daar was namelijk het tweejaarlijkse Sportmedisch Wetenschappelijk Congres van de Vereniging voor Sportgeneeskunde (VSG). Daar komen allerlei specialisten samen om thema's uit te diepen en moeilijke dingen te bespreken. Vast vooral saaie mannen in witte jassen. Dus de organisator zal gedacht hebben 'laten we het in ieder geval door de lokatie een beetje opleuken'. Na twee dagen kwam het hoge woord in sprookjesland eruit, en het schudde iedereen wakker. We blijken namelijk een Haarlems toptalent in ons midden te hebben. Nee geen nieuwe Yvonne of een vrouwelijke equivalent van Dennis, het zit hem niet in de meter, de tijd of de worp maar in de mogelijkheid tot een topscore. Want Sharon is door de bollebozen uitgeroepen tot Sportfysiotherapeut van het jaar 2011.
Een toppertje die vooral sporters op weg naar hun persoonlijk record behoedt voor schade en/of weer op het juiste spoor zet, en hun blessures tot een minimum weet te beperken. Was ik even in goede handen. Daar durf ik dus gerust wel mijn nek voor uit te steken en aan te bevelen. Dus heb je ook een breuk in je sportcarrièrre of een dip in je reizende sterrendom, dan moet je haar zeker eens consulteren.
