"Ranke vrouwen zijn het, balletdanseressen waar overal elders schonkige Russische gewichthefsters de bedrading tillen. Nee, gedichten in het landschap, vormen die zowel functioneel als bloedmooi zijn" – Gedicht van Felix Wilbrink.
Traject Hilversum - Utrecht
Had zondag een BBQ met de vrijwilligersclub van Promotor - althans het werd een buffet, in ieder geval drank en food en volop zon dus stemming opperbest. Gelijk maar een citytrip Hilversum er aangekoppeld, en een camping in de buurt geboekt. Blijf het wonderlijk vinden, je valt drie keer om en amper 30 km verderop waan je je in een ander land. Zo divers als postzegel Nederland kan zijn.
Een camping gevonden in de buurt van een 'oude' kazerne, misschien dat hier de laatste restanten van onze strijdkrachten is gelegerd - waar ik nog steeds buitengewoon verlof voor heb. Als ik de media mag geloven rest er van ons leger nog slechts één bataljon en drie voertuigen. Als er niks stuk is kunnen ze nog net een colonne vormen.
Parkeerterrein gevonden en ingekwartierd op een open plek in het bos. Solid ground en veel naaldbomen. Tsja ik ben als stadsjong vooral duin en polder gewend. Bij ons struikel je over de zeehonden en konijnen, maar in een bos zijn het vooral vogels en insecten. In mijn ochtendroes dacht ik even mitrailleur geroffel te horen, het bleek echter een specht met Hornbach allure, druk bezig met zijn project.
Ander gebrom kwam van de overburen, er bleek namelijk een vliegschool naast de kazerne te zitten. En zondagochtend 9:00 uur gaan ze stipt van start. Ach ja Schiphol ligt in mijn werkgebied, deze éénpitters klonken bijna gezellig. Wie weet zoek ik het nog eens hogerop, volgens de poster kan je voor 449,- al parachutist worden.
Met de trein naar het centrum, Hilversum is namelijk best wijds en lommerrijk opgezet. Wisten jullie dat we ooit een staalschaarste hebben gekend. Vandaar dat dit spoortracé voor de bovenleidingen is voorzien van prachtige Gotische betonnen bogen. Cement werd overigens al door de Romeinen gebruikt als bouwmateriaal voor hun Empire.
In mediapark ben ik al vaker geweest, dus die heb ik ditmaal links laten liggen. In het centrum was meer dan de helft dicht – toch handig zo'n koopzondag – en zag veel 'te huur' borden. Zou de nieuwe tijd ook hier hebben toegeslagen? In de wijken zelf vind je interessante architectuur van Dudok, zijn geboortegrond. Een gebouwtje hier, een geinige lantaarn daar. Dudok ken ik van het gemeentehuis van IJmuiden en het hoofdgebouw van de hoogovens. Het sperrgebiet is volgebouwd met zijn klassiekers. Strakke lijnen en dunne stalen raampartijen.
In plaats van de rondleiding en de klim in de toren heb ik vooral de buitenkant aanschouwd. En om eerlijk te zijn ging die mij steeds meer tegenstaan. Vind dat het gebouw er eigenlijk best wel eng uitziet, met die bombastische toren en een aan het superieur grenzende ordening. Misschien zijn het nog invloeden van de oude Romeinen, die hier vast ook een fort hadden.
Gelukkig vond ik ook nog iets met karakter: iemand had een ontwerp van Dudok eigenhandig aangepast aan de bosrijke omgeving. Het zou zomaar eens die dwarse specht van vanmorgen kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten