In begin van deze eeuw ging de alarmbel bij de Vogelbescherming af. Sindsdien staat namelijk onze trouwe Huismus op de Rode lijst. Door de ruilverkaveling, het drastisch snoeien van struik- en kruipgroen en door het ontbreken van braakliggende lapjes grond in en rond onze steden, weet de Huismus zich steeds moeilijker te handhaven. Als verantwoord burger en liefhebber van onze gevederde vriend ging ik snel op zoek naar mogelijkheden om het tij te keren. Op een webshop had ik al vrij vlot een soort mussenflat gespot. Huismussen schijnen nogal sociale dieren te zijn, kruipen het liefst op elkaars lip om lekker met de buren te kwebbelen. Dus gelijk maar een nestkast met 3 compartimenten besteld.
Nou ben ik nogal een nieuwsgierig mens en heb ik gelijk een minuscuul cameraatje geregeld en in de kast ingebouwd. Kan ik direct op mijn TV in de kast gluren naar de stand van zaken. Sinds een jaar of 5 prijkt er nu op de meest ideale gevel en de optimale hoogte met een goede aanvliegroute, een luxe appartementen complex voor vriend mus en kompanen. Het kosten wel het nodige breek- en zweetwerk – gaten in muren en gesprongen stoppen – maar dan heb je ook wat. Dus laat die lente maar komen.
Jaar één was het meteen raak, enkel geen mus maar een koolmees familie deed zijn intrek. Helaas in het verkeerde compartiment. De rest van het blok bleef angstvallig leeg. In het najaar de camera verplaatst maar de gele rakker bleek nogal schuw. Een mediatraining zou hem wellicht goed doen. Jaren van leegstand van het BigBrother huis volgden, en plannen tot afbraak lagen reeds klaar. Tot aan dit jaar. Er waren plotsklaps verhoogde vliegbewegingen rondom het kot.
Snel de TV en camera ingeschakeld, ready steady go …een halve struik aan takjes vulde het scherm, we staarden ons blind, maar beweging nul-koma-nul. Mees blijkt zich buiten beeld in de meterkast (onbewoonbaar compartiment nr. 2) naar binnen te hebben gewurmd, om vervolgens mijn apparatuur onder te schijten. De rare snuiter.
Achja we laten het voorlopig maar zo. Eenmaal gesetteld schijnen mezen nogal honkvast. Van de winter maar verder overpeinzen tot nieuwbouw of aanpassingen. De Zeearend schijnt weer in Nederland te broeden, hoe zou die nestelen? Misschien moet ik daar maar eens een kast voor gaan bouwen. Zullen de buren ook vast heel leuk vinden.
In de tussentijd vermaken wij ons prima met het loeren naar de Oehoe met zijn donzige kuikens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten