De Neolithische periode kenmerkt zich door het feit dat we na duizenden jaren als jager-verzamelaar op deze aardkloot te hebben rond gelopen om in onze voedselbehoefte te voorzien ons zijn gaan werpen op het verbouwen van gewassen. Nou was het mij al bekend dat paleontologen aan een opgegraven fossiele gebit kunnen zien of het ouder is dan 10.000 jaar, want we zijn sindsdien een smak eenzijdige koolhydraten (lees suikers) gaan verorberen, daar lusten de honden geen brood van.
Naast die rotte tanden en de overduidelijke obesitas toename betekende de revolutie een ware ommekeer in het bestaan van de Homo Sapiens. Het boek 'De akkers van Pandora' van Spencer Wells had dan ook, toen het eenmaal in de schappen lag, mijn warme belangstelling.
Het is best een aardig boek, zeer gedetailleerd en vol met wetenschappelijke feiten. Daar moet jaren van onderzoek aan vooraf zijn gegaan. Hij splits het op in diverse boeiende hoofdstukken, vanaf de uitleg hoe het zo komt tot aan de verstrekkende gevolgen.
Gedwongen door de klimaatveranderingen en een kleine ijstijd zijn we gaan boeren, blijven hangen op één stek en samen gaan wonen in groeiende gemeenschappen met de daarmee gepaard gaande behoeftes. Ons denken en doen is daardoor sterk veranderd en volgens Wells niet enkel onze vezels maar zelfs onze genen. Maar om nou te stellen dat we er zelfs de terroristen aan te danken hebben vind ik wel een beetje ver gaan.
Natuurlijk is er sprake van overbevolking, een eenzijdig zetmeel rijk (rijst, aardappels, mais, koren) voedingspatroon en onvoldoende beweging voor het effectieve verbrandingssysteem van het menselijk lichaam. Evolutionair zijn we gewend aan 150 mensen om ons heen maar tegenwoordig proppen we onszelf massaal samen in drukke steden.
Daar waar de goden er waren om het onbekende te duiden is ie veranderd in een sturende mysticus. Natuurlijk heeft de nadruk op de logica en de individualisering de toon in onze maatschappij gezet, de mythos hebben we losgelaten en hoewel er ook wel een sterke toenemende hang naar zingeving is waar te nemen, gaat het mij te ver om de omslag naar landbouw en de daarop volgende grote veranderingen als kapstok te gebruiken om daar het fundamentalisme aan op te hangen. Maar verder een sterk verhelderend non-fictie boek en de moeite waard van het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten