Je wilt het eigelijk niet weten, maar iedere dinsdagochtend passeren achter die grote houten rechtbank deuren in de Jansstraat, 10 zaken op een rij. Zwijgzaam zit je in een neutraal strak geplaveid halletje met ongemakkelijk zitjes, met nog tig mannen en vrouwen in pakken en toga's, te wachten op je opgang. Met wat vragen en een hammerslag is de uitspraak dan binnen 20 minuten een feit. Hop hip horlepiep, down the drain.
De Rechtbank ziet er overigens van binnen best aardig uit, een beetje kil, zakelijk en strak, maar voor de volgende monumentendagen wellicht de moeite waard om in de route te worden opgenomen. Maar dit terzijde.
Zo'n crisisperiode blijkt overigens een crash dieet. Naast mijn werk ben ik door de stress binnen een week ook gelijk 3 kilo lichaamsgewicht kwijt geraakt. Hoewel het heel wonderlijk is wat er tijdens zo'n periode allemaal binnen lijf en leden gebeurt, zou ik het toch niet willen aanraden.
Laat ik gelijk het moment aangrijpen om mijn lieve vrouw – die ook maar al die ellende over haar krijgt uitgestort – en al die aardige mensen om mij heen te bedanken voor hun steun en zorg. Ik heb er even geen woorden voor maar ik waardeer het uit het diepste van mijn hart en het doet al die negativiteit en de waan van de dag als sneeuw voor de zon verdwijnen.
En nu opteer ik als uitgerangeerd DTP-er en printoperator met ondernemerservaring maar voor clochard, alhoewel de Haarlemse bruggen daar niet echt uitnodigend voor zijn. Volgens veel mensen schijn je door zo'n ervaring naar je kernwaarden terug te keren en er doorgaans sterker uit te komen ...we gaan het vast meemaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten