De stad uit en helemaal de A1 af richting oost, en dan kom je uit in Enschede. Ik had wederom mijn pijlen gericht op een stadscamping. In het naseizoen lekker rustig en ditmaal van alles voorzien. Winkeltje, restaurant, verwarmd buitenbad en een vis- en eendenvijver. Had ik de kleine lettertjes gelezen dan wist ik dat ook huisdieren waren toegestaan. Maar het communiceren met de stugge campingboer hield sowieso al niet over.
En zo was het een vrolijke beestenboel, nu eens geen lama's of geitjes maar honden in alle soorten en maten – en jeetje wat moeten die vaak schijten. De achter buurman had zijn valkparkiet en papegaai meegenomen. Beetje jammer dat ie zelf de hele dag zat voor te fluiten. De eenden fungeerde vooral als alternatieve grasmaaiers en daarnaast zatten ze je tijdens elke maaltijd schaapachtig aan te kijken.
S'nacht was er een verkouden uil actief, of zou buur ook een neusfluit bezitten. De eenden lachten de nacht door en het stadsverkeer houdt niet op. Daarnaast liep ik tegen een ander fenomeen aan, stadscampings herbergen semi permanenten bewoners. Het type met als signatuur: foute auto, foute hond, foute vrouw. Zelfs de broodjes werden al rokend met de auto gehaald.
De stad is bijna net zo groot als Haarlem, maar maakt een bescheiden indruk. Daar waar Haarlem een open museum is blijkt Enschede gewoon een stad ergens in den lande. Althans nog net aan want mijn tentharing stond bijna in Duitsland. Moest zelfs met de DB naar het centrum treinen. Overigens gewoon op mijn OV kaart. Uiteraard ook even naar de wijk Roombeek geweest, die in 2000 verwoest werd door de vuurwerkramp.
Ik was vooral voor het (vraag mij in godsnaam niet waar de letters voor staan) GOGBOT festival gekomen, dat midden in het centrum plaatsvond. Geïnitieerd door de Universiteit van Twente, die je ten westen van de stad vind. Kunst, techniek en wetenschap, de grens tussen mens en machine, het Frankenstein dilemma dus. Erg boeiend en mooi om te zien hoe de studenten er mee aan de slag waren gegaan.
Vette robotbeat, nerds die spelen met bliksem en vuur, games, VR brillen en vage kunst kwamen aan bod. En alweer een DeLorean, dat ding blijft maar terugkomen. O ja daar is het natuurlijk een tijdmachine voor. Volgens mij zag ik zelfs een autist op klompen dansen. En zo versmolt oost en west tot een orgie van vuur en vlam en psychedelische kunst. Boeiend om te zien en te beleven.
Terug op de camping nam ik er nog maar eens een plaatselijk geaard Grolsch biertje op. Om net als Frankenstein weer op te laden op wat gaat komen. Noa jung, dar gaon je, proost.
