Ooit was ik een kruidvat vol met angsten. Zoals smetvrees, sociale angsten en grote dieren aversie. Ook dwangmatig tellen was mij niet vreemd. Maar met struikelen en weer opstaan, oefenen en doelbewust je grenzen verleggen, komt een mens heel ver.
Zo had mijn vrouw ooit in het geniep een date met een paardenfluisteraar geregeld. Nietsvermoedend reed ik het erf van de chambre d'hotes op. We stonden nog niet stil of er dook een mega Rothweiler met het gezicht van scarface naast mijn zijraam op. De gastvrouw zwaaide vrolijk onverzettelijk van achter haar kakelbonte gordijnen, en er zat niets anders op dan mijn portier op een kier te zetten. De stomp – die voor staart door moest gaan – begon heftig te swingen, en kwijl bleek het grootste gevaar.
De fluisteraar bleek een soort van Arnold Schwarzenegger paarden voor de topsport te trainen. Ik wist in ieder geval niet dat 1 pk van dichtbij zo groot kon zijn. Een sessie van 2 uur, hoefkrabben, borstelen en een ritje door de bak waren grensverleggende ervaringen. Maar de uitleg dat paarden nauw verwant zijn aan konijnen hebben mijn blik voor eeuwig verruimd. Domme angsthazen zijn het.
In de periferie van Velsen zijn er veel paarden, kippen en konijnen. Die hoppen, tokken en schijten, soms ook op straat. Maar dat is natuurlijk met de oprukkende leef grenzen niet zo raar. Onze paden kruisen elkaar steeds vaker. In de buurt van maneges lopen de meiden van de club vaak een vaste route, en die wordt dan gemarkeerd door uitwerpselen. En hoewel de vijg – in tegenstelling tot de vleesetende hondenhoop – een halfproduct is, die door vogels binnen een dag of wat is weggewerkt, werd het hoogtijd om tussen de gebruikers van de openbare weg afspraken te maken.
Gisteren werden die onderstreept door de onthulling van mijn ontwerp van een verkeersbord. Mevrouw Van Es (bewoonster van het eerste uur), Peter van Ling (directeur van AWV Eigen Haard) en onder toeziend oog van de Velsense wethouder Annette Baerveldt, namen officieel het eerste exemplaar in gebruik. Die hangt nu aan de Hugaardskamp in Velserbroek te prijken. Het is natuurlijk maar een gebaar, de uitvoering moet in de dagelijkse gang nog gaan blijken. Maar ik heb goede hoop dat het gaat lukken. Op naar shitless streets en een fijne samenleving tussen mens en dier.
68 pk weg en een bord rijker op dezelfde dag, daar moet volgens mij een causaal verband tussen zitten. Ik zie hem nog niet, maar wie het ziet mag het zeggen, ik hoor het graag.
Lees ook vervolg: Vrije val
