Gevulde doos

Mijn zoektocht naar een baan neigt zoetjes aan naar brief nummer 100. Het voorportaal van de voedselbank is reeds inzicht, het boodschappenkratje staat vast in de gang klaar. Daar waar ik vorig jaar nog gemiddeld met 99 mededingers te maken had – soms aan de eindstreep rook – lijkt het zich nu te hebben verveelvoud. Op sommige vacatures komen wel 500 reacties. En dan zoeken 'ze' vaak nog een duizendpotige specialist. Kansloos voor een senior generalist – goed in alles een beetje – zoals ik. De vriendelijke standaard afwijzingen kan ik ondertussen dromen.

In eerste instantie voelde het nog als een persoonlijke afwijzing, maar gaandeweg het proces weet ik wel beter. Veel sollicitanten krijgen niet eens een reactie retour, zelfs niet geautomatiseerd. Dus dat is voor mij al pure winst. Toen ik nog die functie bekleedde zorgde ik altijd voor een net briefje of mail, een reactie is een kleine moeite maar een groot gebaar van intermenselijkheid.

Dozen vol post van potentiële kandidaten komen er bij de afdeling P&O binnen, dat wordt dus vlot shiften. Eerlijk is eerlijk, had ik zelf ook gedaan als HR-emmer. Het is dus zaak om op de juiste stapel terecht te komen. En ik moet zeggen de brieven die ik ludiek in elkaar heb gestoken bleken vaak bulls-eye, om later helaas alsnog weg te zakken. Ergens doe ik blijkbaar iets verkeerd of er is er altijd net ééntje beter.

Opzoek dan maar naar een andere strategie. 'Netwerken' roept de één, 'twitter en linkedin je suf', roept de ander. 'Doe vrijwilligers werk of ga desnoods in een praatgroep'. 'Je moet jezelf verkopen', ja fuck ik ben een ambachtsman van origine. Denken en doen en volgens afspraak, was altijd mijn credo. Misschien kan ik beter verhuizen naar Indië, altijd gezellig druk en warm. Social Media gaat daar nog ouderwets door de kartonnen muren.

Over dozen gesproken …in ons winkeliers gezin hadden we er daar genoeg van, leveranciers liepen af en aan en wij staken als kids de nodige handjes uit de mouwen. Zo ging dat, gewoon meewerken vanaf jongs af aan. Met de overgebleven lege dozen wisten wij ons altijd kostelijk te vermaken. Boomhutten, kastelen en glijbanen bouwen… en ook de poes vond het altijd reuze leuk. De Homo Ludens (de spelende mens - red.) heeft mij gelukkig nooit meer verlaten.

Mijn inventiviteit bracht mij na de zoveelste afwijzing – ditmaal van een kringloop bedrijf – op de volgende inval: Toen ik weer eens jarig was – dat schijnt met een zekere regelmaat terug te keren – besloot ik alles al te hebben en niets meer te vragen. En toen kreeg ik naast de gebruikelijke boekenbon een DVD met het nieuws uit mijn geboortejaar. Hoewel je er verder geen drol aan hebt is dat toch best leuk.

Nou schijnen de Kringloop magazijnen, naast het huishoudmeuk, vol te liggen met overjarige LP's en boeken. Een commerciële flits (ik wist niet dat ik het in mij had) schoot er door mijn hoofd. Verzamel op jaar geselecteerde meuk, wat boeken en LP's en je hebt een fantastisch cadeau voor de jarige job. Een revival flashback in hard- en softwaar. En door de toegevoegde belevingswaarde kan je er nog een redelijke prijs voor vragen. Ondanks de afwijzing heb ik het gemaild en ze vonden het een bijzonder idee. Nou de uitvoering nog.

Ze hebben alles al in huis ze moeten enkel nog een passende doos zien te vinden. Maar die kunnen ze eventueel gewoon online bestellen bij Doosopmaat.nl. Worden ze nog geholpen door een vriendelijke dame. Oké ze is niet echt maar een product van Webspeaking uit Haarlem, heeft toch wel iets. (hé sluipreclame, zou dat wellicht iets opleveren ;-) Misschien moet ik nogmaals bij ze solliciteren, ditmaal als dozenvuller …dat moet ik toch wel volop kunnen?

Seeds of love

Al dagen loop ik te hoesten, een volle neusholte en een snerpende hoofdpijn maakt zich van mij meester. Een algemene malaise in het lijf die voelt als een verkoudheid. Het doet mij denken aan het stoppen met roken, jaren geleden alweer. Een martelgang van maanden doorgeknipte nicotine pleister plakken. Waardoor ik vervolgens hyper door de dag heen flipte en weinig nachtrust kende. Op slag veranderde ik in een pain-in-the-ass voor mijn omgeving. Zover ik dat al niet was. Het hielp niet. Een regime van ieder uur, zodra de behoefte opkwam, een half pilletje slikken sleepte mij er uiteindelijk doorheen.

Toen kwam de ontgifting, de hoofdpijn en een neusholte die aanvoelde als een gladde badkamerwand waarvan de tegeltjes langzaam loslieten. Het leek of de sterkste man van Nederland met volle overgave – om zijn titel maar te behouden – constant een spanband om mijn schedeldek stond aan te sjorren. Na 25 jaar stevig roken gaat er dan opeens van alles door je heen en voor de zekerheid toch maar een afspraak met een KNO-arts gemaakt. Een dot verdovende watten gaf de camera alle ruimte en het bleek verassend schoon. Volgens de doc had ik last van spanningshoofdpijn, en dat terwijl ik een don't worry type ben.

Voor de zekerheid ook nog maar even een allergie testje ondergaan met als uitslag dat ik gevoelig ben voor berken, grassen, honden, huismijt en enge mensen. Oftewel gegarandeerd het hele jaar rond last, behalve in de winter. O vandaar dat ik zo van die periode houd. Maar ik overdrijf nu een beetje, als ik een beetje oplet is het goed te doen. Jaren weinig tot geen last gehad. Maar waar komt dat huidige fucking gesnotter dan vandaan?

Kijk naar buiten en de vlokken vliegen je om de oren, een tsunami van graspollen rolt binnen. En het lijkt dit jaar erger dan anders, waarom geen idee. Het is raar spul dat gras, koeien lopen er op en het doet ballen rollen. Sommigen worden er zelfs high van. Tijdens het Krijt struikelde we nog vooral over varens. Dat spul wat nu nog steeds in je siertuintje overal en nergens opduikt. Gras zelf kwam pas zo'n 50 miljoen jaar geleden opzetten. Ongeveer in dezelfde tijd dat de dino's het loodje legden en de kleine zoogdieren hun kans schoonzagen. Zit vast een verband tussen, twee kontjes hoog of zo.

Mijn voelsprieten zeggen binnen blijven, veilig achter dubbelglas. Sluit deuren en ramen …en zet de radio aan. O nee dat laatste is voor echte rampen, wellicht kan ik beter naar de pollen update van weeronline.nl kijken. Maar mijn verstand zegt laat je niet kisten stap op de fiets en geniet van al dat natuurschoon, de zon het gekrioel van allerlei nieuw grut in de polder. Neem het gesnotter maar voor lief. Toch moet ik eerlijk bekennen dat ik het prettig vind om het leger grasmaaiers aan het werk te zien. Ze laten hier en daar wat stroken staan. Zoals langs de oevers van de Delftlaan, waar grassen vrolijk staan te wapperen in de wind, onbereikbaar in de schaduw van de boom en waarbinnen aan het oog onttrokken zoogdieren, insecten en vogels vast hun ding aan het doen zijn. Hatsjoe.

De Voedselzandloper

Begreep ik uit zijn eerste boeken dat we van sterrenstof zijn gemaakt, tot mens gevormd zijn vanuit een verdwaalde aap om in zijn laatste boek erachter te komen dat we ons dood aan het eten zijn. Niet onder Drama of SF maar onder de kookboeken vond ik hem, het boek 'De Voedselzandloper' van Kris Verburgh. Ik heb de toonbank dame getipt om hem ook onder de afdeling maatschappij/sociologie te stallen. Want er is wel meer aan de hand dan wat gerommel in de keuken.

Eigenlijk is het heel simpel, we zouden voor het goede iedere dag moeten eten als een aap en matig intensief bewegen. Melk is voor zoogdieren zolang ze nog geen tanden in hun bek hebben, daarna volstrekt overbodig en zelfs ongezond. Klink eigenlijk best logisch. We oxideren (roesten), lucht is namelijk een tamelijk giftig goedje, dus temper het intensief sporten een beetje. Had Midas Dekkers toch gelijk. En na ±40 jaar ben je als mensachtig zoogdier voor moeder natuur overbodig en wordt het verval ingezet. Als je uiteindelijk maar oud genoeg wordt krijg je vanzelf kanker of stopt een orgaan er gewoon mee. 200.000 jaar doen we ons te goed aan fruit, groen, knollen en noten, soms een vogel of ander klein wild. Die hele mammoetjacht is sterk geromantiseerd (dat u het maar even weet). Om 10.000 jaar geleden, tijdens de Neolithische periode, ineens als een debiel granen te gaan verorberen. En toen ging het fout.

Zoetjes aan worden we allemaal steeds dikker, en niet eens enkel door gebrek aan beweging maar vooral door de overvloed aan suikers (koolhydraten). Een sluipmoordenaar die de wereld nog eens volledig ontwricht, als dat niet al het geval is. Het aantal obesitas en suikerziekte gevallen neemt in rap tempo toe en lijkt niet te stuiten. 'Men' probeert er wel wat tegen te doen, zo kunnen we ons vast allemaal nog wel de 30 minuten campagne herinneren. Een nieuwe wending in het geheel lijkt de recente ontwikkeling door de kinderbescherming die 3 kinderen vanwege hun overgewicht en ouderlijke onmacht onder toezicht heeft gesteld. Mosterd na de maaltijd natuurlijk.

Het probleem is veel groter en haarfijn legt Kris de vinger op de zere plek. De schijf van vijf is achterhaald en zelfs misleidend. En waarom evolueert die dan niet en worden de nieuwste inzichten er niet in verwerkt? Omdat een stevige voedsellobby de boel traineert. Net als in bv de medicijnmarkt zijn de belangen zo groot dat 'we' liever allemaal kapot dan dat we op de gezonde toer gaan. Simple as that. Allerlei diëten ten spijt, zoals het Paleo- of het Atkins dieet, helpen die vaak enkel maar op de korte termijn, zijn moeizaam vol te houden en op termijn zelfs contraproductief. We dijen met z'n allen vrolijk verder uit.

Verse groente en fruit is ook steeds moeilijker verkrijgbaar, in sommige wijken is enkel nog maar prefab voedsel te koop. Daarnaast is vers en gezond vaak duurder en dan is de keus voor velen – soms zelfs noodzakelijk – snel gemaakt. Er is wel een kentering gaande, steeds meer initiatieven halen met veel liefde en toewijding, zoals bv de Dak Boerin, het groeivoer weer terug onder de mensen. Maar voor een structurele omslag is meer nodig.

Gelukkig heeft Kris zich erover gebogen en met zijn wetenschap achtergrond en heldere uitleg ons verblijd met een nieuwe versie en vorm van die achterhaalde schijf, waar we allemaal mee zijn opgegroeid. Nou is Kris de bescheidenheid zelve, en dat is voor het slagen van deze missie misschien ook wel het beste, dus komt het nu op ons aan. Niet enkel het boek kopen of het geleerde toepassen, nee ook breed promoten. Download die Voedselzandloper en douw het iedereen door de strot die het maar wil horen.

May the force be with you en eet smakelijk.